Η ψημένη ρακή Αμοργού, αποτελώντας τοπικό παραδοσιακό προϊόν [και] ψηφίδα του γαστρονομικού χάρτη του νησιού, εξακολουθεί να είναι έως σήμερα το παραδοσιακό κέρασμα σε όλη την Αμοργό.
Πολλοί τη συγχέουν με το ρακόμελο. Η βασική, ωστόσο, διαφορά της είναι ότι το ρακόμελο σερβίρεται ζεστό, βρασμένο προηγουμένως στο μπρίκι.
Από τα πολύ παλιά χρόνια, οι κάτοικοι της Αμοργού και των μικρών Κυκλάδων παρασκεύαζαν ένα παραδοσιακό ποτό, που ονόμαζαν ψημένη ρακή, για να κερνούν τους φιλοξενούμενούς τους, αλλά και τους καλεσμένους στους γάμους των παιδιών τους. Με την αρωματική αψάδα και τη σιροπιαστή γλύκα που αφήνει στον ουρανίσκο το ποτό αυτό, οδηγεί γρήγορα στο αναψοκοκκίνισμα και την ευθυμία, ενώ το οινόπνευμα πολλαπλασιάζει την επίδρασή του καθώς συνδυάζεται με άφθονη γλυκόζη.
Για τη ρακή, παραδοσιακό ποτό της Ελληνικής υπαίθρου που για αιώνες αποτελούσε δευτερεύον προϊόν της αμπελοκαλλιέργειας και της οικιακής παραγωγής κρασιού και ήταν διαδεδομένη σε όλη την επικράτεια, αξιοποιείται ό,τι απέμεινε από το τρυγοπάτημα των σταφυλιών μέσα στον ληνό. Τα πατημένα σταφύλια μπαίνουν στο χαρανί, το ειδικό σκεύος, το οποίο εν συνεχεία τοποθετείται επάνω στη φωτιά και το περιεχόμενο αρχίζει να βράζει. Καθώς οι ατμοί του οινοπνεύματος περνούν από την πούμα (σωλήνα απόσταξης), ψύχονται και το απόσταγμα συλλέγεται σε μεγάλα πιθάρια. Όλη η διαδικασία γινόταν ανάμεσα σε κεράσματα από κρασί, ρακές, ψητά μυρωδάτα κυδώνια στη χόβολη της φωτιάς και ατελείωτα τραγούδια με τη συνοδεία τσαμπούνας, τουμπακιού, βιολιού και λαγούτου. Επρόκειτο για κανονική γιορτή, που κρατούσε όλη την ημέρα. Σήμερα, η μεγαλύτερη ποσότητα ρακής που καταναλώνεται στο νησί εισάγεται από άλλους τόπους παραγωγής.
Αν και η συνταγή της ψημένης ρακής φαντάζει απλή, εντούτοις ο κάθε Αμοργιανός την παρασκευάζει με μεράκι, αισθητά διαφορετική, κάνοντας τον επισκέπτη να μπερδεύεται ως προς τη γεύση και το άρωμά της. Οι διαφορές προκύπτουν από τη δοσολογία των συστατικών του μίγματος κατά την παρασκευή της: διαφορετικών βαθμών προσθήκη μελιού ή/και ζάχαρης, κανέλας και γαρυφάλλου ή γλυκάνισου. Προσφέρεται άλλοτε σαν ορεκτικό και άλλοτε σαν χωνευτικό, κυρίως όμως σαν κέρασμα στις γιορτές και στις συνάξεις. Εξαιρετική φήμη έχει η ψημένη ρακή της Μονής Χοζοβιώτισσας, που φτιάχνει ο Ηγούμενος και προσφέρεται στους επισκέπτες, μαζί με λουκουμάκια, στο Αρχονταρίκι της Μονής.
Μέσο Πρόσβασης:
Ι.Χ.
,
ΛΕΩΦΟΡΕΙΟ
,
ΤΑΞΙ
,
ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ: Διαδρομή «Φωτοδότης»
Χώρα – Μηλιές – Αγ.Ειρήνη – Κατάπολα
,
ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ: Διαδρομή «Βαλσαμίτης»
Κατάπολα – Άγιος Γεώργιος Βαλσαμίτης – Αγία Μαρίνα – Μινώα
Πρόσβαση ΑμεΑ:
Ναι
Ώρες λειτουργίας:
20:30 μ.μ.
Κόστος εισόδου:
Ελεύθερο